Maandag, einde van de ochtend. Mijn telefoon gaat. Een van mijn klanten belt. Of ik op korte termijn tijd heb om een kennis van hem te bellen. Nou… de agenda staat redelijk vol, maar we hebben al jarenlang een prima relatie dus ik zeg hem toe dat te doen. Dat zou heel fijn zijn, want hij zit behoorlijk vast met een project.

Aansluitend bel ik en krijg zijn kennis in één keer te pakken. Hij steekt van wal, hoe hij een leverancier heeft gevonden die ruim een jaar geleden vol goede moed is begonnen om software voor hem te herschrijven. Dat daarbij allerlei technische ‘uitdagingen’ naar voren komen. Het had al lang klaar moeten zijn en de rekeningen stapelen zich op. Het vertrouwen in de leverancier is eigenlijk ook al een tijdje weg.

e maken een afspraak om dit verder uit te zoeken en daarbij neem ik het project op hoofdlijnen door. Is het contract met de leverancier aanwezig? Ja. Is er ergens beschreven wat er verwacht wordt, waaraan het eindresultaat moet voldoen? Nou ja, een soort van. Maar dat begrijpt toch iedereen?

Is er tussentijds al iets geleverd? Ja, gelukkig wel. Maar dat zit nog vol met fouten. Zijn er opleverdocumenten? Testverslagen? Nee, eigenlijk alleen een paar emails. En een paar boze, waarom het nog niet af is en dat het allemaal niet werkt. De antwoorden daarop zijn ook weinig constructief. Uit de woordkeus in de emails van beide kanten is af te lezen dat de relatie behoorlijk ontspoord is. Ze hebben elkaar al een tijdje niet ‘live’ gesproken. Een project zoals zoveel andere. Waar vol goede moed is begonnen en er gaandeweg problemen ontstaan, die niet adequaat worden opgelost. Het projectmanagement is volledig toevertrouwd aan de leverancier. De opdrachtgever beschikt niet over de inhoudelijke kennis of tijd om het beter te begeleiden.

Vaak vergelijk ik het met het laten bouwen van een huis. Ik snap dat er vakmensen nodig zijn en dat een architect nodig is om mijn visie om te zetten in tekeningen en het verkrijgen van vergunningen. Maar van de bouw zelf heb ik weinig verstand. Regelgeving, bouwbesluiten zijn voorbeelden van zaken waar ik niet in thuis ben. Kan ik misschien wel leren, maar daar heb ik geen tijd voor. En ook geen zin in om heel eerlijk te zijn. Ik wil gewoon een huis dat voldoet aan mijn visie en gebouwd wordt binnen het gestelde budget.

Daarom huur ik een bouwbegeleider in, die de taal van de vakmensen verstaat en genoeg ervaring heeft om in de buurt te komen van wat ik wil. Net als die kennis, zijn softwareproject is toch nog succesvol afgerond door een andere leverancier. Hij kan weer verder met ondernemen. En hoe staat het met jouw nieuwe idee? Die nieuwe app om klanten aan je te binden? Het klantportaal om processen te stroomlijnen of dat nieuwe software product waarmee je marktleider gaat worden? Begeleid je die zelf? Of heb je daar helemaal geen tijd voor? Of eigenlijk geen zin in?