Magazines | Vallei Business nummer 4 2019

Met verve geeft Danny Hollestelle leiding aan het Koninklijke familiebedrijf. Haar ondernemerschap valt op. In 2015 werd Hollestelle Zakenvrouw van het Jaar. Het maakt de Zeeuwse dga tot rolmodel. “Er is geen enkele reden om als vrouw terughoudend te zijn met je talenten en ambitie.”

Koninklijke Hollestelle Groep ontstond in 1874 als hoefsmederij in Goes. “Naamgever Jan vertrok met de Noorderzon naar Amerika”, zegt directeur Danny Hollestelle (1975). “Zijn vrouw Dina hield vervolgens het bedrijf draaiende. Haar zien we als echte grondlegger. Mooi dat ik nu als zesde generatie de vrouwelijke cirkel rond mag maken.”

CENTEN EN MILJOENEN
145 jaar na de oprichting werken zo’n 75 mensen bij de Koninklijke Hollestelle Groep. Met werktuigbouwkunde als rode draad is het Zeeuwse bedrijf actief als technische groothandel, in staalconstructies, hijs- en heftechniek en certificering van arbeidsmiddelen. “Klanten zijn actief in diverse industrieën zoals (petro-)chemie, voedingsmiddelen, scheepsbouw en de energiesector. Belangrijke opdrachtgever is ook de overheid. Rijkswaterstaat en provincies schakelen ons in voor onderhoud en revisie van bruggen en sluizen, de zogenaamde natte infrastructuur. We verkopen producten van een paar eurocent, maar zijn ook betrokken bij meerjarige miljoenenprojecten. Afhankelijk van de divisie zijn er regionale, landelijke en internationale afnemers.”

KICK VAN DYNAMIEK
Het lijkt een forse uitdaging om overzicht te houden bij alle verschillende activiteiten. “Het managen van deze dynamiek geeft me juist een kick”, lacht Hollestelle. De verschillende bedrijfsonderdelen versterken elkaar. “Soms zetten we verschillende diensten en producten in bij dezelfde klant. Ook voor medewerkers kan de diversiteit aantrekkelijk zijn. Naast veel echte specialisten werken hier ook mensen die van afwisseling houden. Zij kunnen switchen tussen verschillende projecten en werkzaamheden.”

ORGANISCH PROCES
Gezien haar studies (hts-werktuigbouwkunde, bedrijfskunde aan Nyenrode) lijkt het alsof Danny Hollestelle doelgericht voorsorteerde op een rol in het familiebedrijf. “Dat was zeker niet het geval. Het is een geleidelijk, organisch proces geweest. Interesse voor techniek zat er al wel vroeg in. Ik was zeker geen meisje-meisje, had meer met knutselen en Lego. Het vakkenpakket op de middelbare school en latere studies lagen in de lijn van deze interesse. Maar niet met een vooropgezet plan, eerder onderzoekend; kan ik dit, is het iets voor mij?”

BEDRIJF BEPAALT JE LEVEN
Na een lange wereldreis met haar huidige echtgenoot besloot Hollestelle in 2002 om in het familiebedrijf aan de slag te gaan. “Ik wilde uitvinden of het bij me zou passen. Voeg ik iets toe, kan ik mijn ambitie kwijt?” Het antwoord luidde bevestigend. In 2007 nam zij het bedrijf over van haar vader Jan. “Daarbij zijn we zeker niet over één nacht ijs gegaan. Ik ben getest, ook letterlijk; heb ik de kwaliteiten die nodig zijn om de onderneming te leiden? Ook wezen mijn ouders me nadrukkelijk op de consequenties; realiseer je goed dat dit bedrijf straks je leven bepaalt. Ook voor hen had deze stap veel impact. Natuurlijk zijn ze trots dat hun dochter het familiebedrijf voortzet. Gevolg is echter wel dat zij er emotioneel mee verbonden blijven, anders dan bij verkoop aan een externe partij. Toch had ik geen twijfel over mijn keuze; de intrinsieke motivatie was groot.”

VAN ZEELAND NAAR NIEUW-ZEELAND
Na haar aantreden ging het roer zeker niet rigoureus om. “Er stond een gezond bedrijf met een sterk fundament. Geleidelijk is de koers aangepast aan de toekomst, op basis van de behoeftes en verwachtingen van onze klanten. En als zich kansen voordoen, pakken we die. Zo is het bedrijfsonderdeel kranentechniek uitgegroeid tot een maatwerkspecialist.” Een goed voorbeeld van waar een relatief klein bedrijf groot in kan zijn, benadrukt Hollestelle. “In eigen beheer is een automatische containerkraan ontwikkeld die inmiddels over de hele wereld geleverd wordt. Binnenkort gaat er zelfs een aantal naar NieuwZeeland. Daar zijn we trots op.”

ERKENNING MOEST LANDEN
De prestaties van Danny Hollestelle trokken de aandacht. In 2015 werd zij uitverkozen tot Zakenvrouw van het Jaar. “Een complete verrassing. Ik wist amper van het bestaan van de Prix Veuve Clicquot af. Het kostte echt enige tijd om deze ongevraagde erkenning te laten landen. Ik zie het vooral als waardering voor de onderneming en de prestaties van de voorgaande generaties en alle medewerkers.” De uitverkiezing leverde veel publiciteit op. “Het heeft voor het bedrijf zeker deuren geopend. Daar hebben we nog altijd baat bij.”

BEDRIJFSBELANG VOOROP
Na de Zakenvrouw-verkiezing gaf Hollestelle veel lezingen. “Het is mooi om te ervaren dat je verhaal anderen inspireert. De prijs heeft mij ook gedwongen tot reflectie over de eigenschappen die bijdragen aan zakelijk succes. Doorzettingsvermogen en ondernemerschap springen er dan uit. Plus een cruciale les van mijn vader: het bedrijfsbelang staat altijd voorop. Dat is nog steeds het ultieme ijkpunt bij beslissingen, bijvoorbeeld als het gaat om een individuele medewerker of klant. Doorslaggevend is altijd: wat is het beste voor het bedrijf?”

TWEERICHTINGSVERKEER
De ervaringen van andere ondernemers zijn waardevol. “Zo leer ik veel van andere Zakenvrouwen van het Jaar; inspirerende dames die vaak ook maatschappelijk zeer actief zijn.” Datzelfde geldt voor Hollestelle. “Als bedrijf maak je deel uit van de samenleving. Daarom zet ik me bijvoorbeeld via werkgeversverenigingen in voor thema’s als het regionale vestigingsklimaat, techniekopleidingen en de aansluiting tussen onderwijs en arbeidsmarkt. Ook deze activiteiten zorgen voor nieuwe contacten en inzichten. Het is tweerichtingsverkeer; brengen en halen.”

VERKEERDE BEEN
Hollestelle is actief in een door mannen gedomineerde sector. “Als vrouwelijke dga ben ik een uitzondering. Mede door mijn voornaam staan mensen soms op het verkeerde been. Ze verwachten een man tegenover zich te zien en moeten even schakelen als ik binnenstap. Dat stoort me niet, het is vooral amusant. Als vrouw in de techniek val je nu eenmaal op. Daar doe ik mijn voordeel mee.” De vraag wat nodig is om meer vrouwen in topfuncties te krijgen, houdt ook Hollestelle bezig. “Ik ben geen voorstander van quota; het gaat om de juiste persoon op de juiste plek. Belangrijke drijver is het besef dat gemengde teams simpelweg beter presteren. Een mix van mannelijke en vrouwelijke eigenschappen zorgt voor een andere dynamiek en heeft meerwaarde in elk bedrijf.”

OFFERS BRENGEN
De sleutel ligt bij een combinatie van factoren. “Zeker, bepaalde organisaties en sectoren moeten zich meer openstellen voor vrouwen. Wat dat betreft is er ook in de techniek nog veel te doen. Vervolgens moeten er dan wel voldoende vrouwen zijn die een topfunctie ambiëren. Aan hun talenten en capaciteiten ligt het niet. De vraag is of zij bereid zijn om offers te brengen. Parttime werken en een groot bedrijf leiden lijkt me erg lastig. En soms moet je een geplande vakantie op het laatste moment afzeggen als het bedrijfsbelang dat vereist. Dat hoort erbij.”

GA ERVOOR
Vooralsnog blijven rolmodellen nodig. “Veel Zakenvrouwen van het Jaar geven hier met overtuiging invulling aan. Zoals Elske Doets met haar Young Lady Business Academy; een fantastisch initiatief waarmee ze echt verschil maakt. Ook ik hoop mijn steentje bij te dragen. Door te laten zien dat er geen enkele reden is om als vrouw terughoudend te zijn met je talenten en ambities. Als je echt wilt, laat je dan niet weerhouden door vermeende drempels maar ga ervoor.”

delen: