hooijlanden | column
Ik had ook klimaatverandering boven deze column kunnen zetten, maar ik ben bang dat menigeen dan zuchtend de bladzijde had omgeslagen met een vermoeid: daar gaan we weer op de lippen. Oorzaak: de term klimaatverande-ring blijft voor velen abstract. Het gebruiken van de term klimaat-verandering is namelijk hetzelfde als heel boos zijn op iemand, maar in plaats van diegene eens flink de waarheid zeggen, het verbuigen in de jeukerige bewoording: dit is niet zoals het hoort, ik had het graag anders gewild. Want klimaatver-andering zegt niets. Ja, dat er iets verandert aan het klimaat, maar hoe en hoeveel, geen idee.RecordVerrassing: daar waar sommigen nog heftig kunnen discussiëren over überhaupt een klimaatver-andering, weten boeren al jaren wat er verandert. Aan de natuur en het weer, dat waar wij elke dag mee moeten samenwerken en op bouwen, letterlijk en figuurlijk. Vorig jaar voorjaar en zomer waren tro-pisch; warm en regen. Warm, niet heet, en buitjes, enorm vruchtbaar: een uitzonderlijke opbrengst. Het najaar was een ware moesson zoals ze die in Nepal al eeuwen kennen: regen waar geen eind aan kwam. De koeien stonden al eind oktober / begin november op stal. Weer een record. En die regen bleef, tot maart, om triest van te worden, de koeien bleven binnen. Toen klaarde het wat op, langzaam aan iets teveel, en zowaar viel er al snel geen druppel meer, en zitten we nu midden in een zomer waar een Fransman zijn wenkbrauwen niet voor op zou trekken. Maar wij wel!
UiterstenHet ene record na het andere wordt verbroken, maar wat zegt dat in de praktijk? Dat de oogst aan het verwelken is, dat het gras in de wei niet alleen op is, maar de plantjes zelfs langzaam afsterven, zodat wanneer het gaat regenen het nog weken duurt voordat er voor koeien weer wat te eten staat. En gebeurt dit een keer, dan kan je denken: dat is een tegenvallend jaar voor die ondernemer. Maar deze dynamiek tussen heftige uitersten is al jaren aan de gang. Het KNMI geeft aan dat de huidige droogte de gemid-delde zomer van de toekomst wordt. Wij worden Frankrijk, maar wat wordt Frankrijk dan: woestijn? Japan heeft net in 5 dagen 1 meter regen gehad. Dat wil zeggen dat in een stad niet 1 meter water door de straten gaat, maar de meter die op de huizen valt, nog eens afstroomt naar wegen, greppels en uiteindelijk riool, waardoor er makkelijk een 5 meter water door een rioolpijpje in 5 dagen moet worden afgevoerd.
SnelheidEn wat is er nou zo zorgelijk aan deze veranderingen? De snelheid. De snelheid waarmee de records elkaar opvolgen, het geen idee hebben waar dit alles toe leidt. Het is alsof we langzaam met ons kar-retje de bovenkant van de achtbaan hebben bereikt en nu langzaam de wielen over het hoogste punt heen kiepen: daar gaan we. En dan wor-den voedsel en een dak boven je hoofd ook voor ons weer serieuze eerste levensbehoeftes.
Droogte stemt een boer tot zorgen, dat begrijpt u nu wel.
Floor De Kanter De Hooilanden
Droogte
